رعایت اصل برابری و منع تبعیض در تحقق عدالت

موضوع این مقاله رعایت اصل برابری و منع تبعیض در تحقق عدالت می باشد. اصل برابری یکی دیگر از اصول بنیادین حقوق اداری است.شاید بتوان گفت اصل برابری در حقوق عمومی از مناقشه برانگیز ترین و پیچیده ترین اصول است. آنچه که از منظر این اصل مهم می نماید این است که انسان ها برابر متولد می شوند لذا حیات آن ها از ارزش اخلاقی برابر برخوردار است. هرچند این اصل در اعلامیه های حقوق بشری و قوانین اساسی بروز یافته است لیکن این اصل امروزه در کنار اصل نفی جانبداری و ممنوعیت تبعیض که در واقع برآمده از اصل برابری هستند در فرآیند اتخاذ تصمیمات اداری اهمیت بسیار یافته اند.به گونه ای که می توان نمود عینی این اصل را در رویه قضایی و اداری یافت.پس اصل برابری یکی از اصول مهم و تاثیر گذار در اتخاذ تصمیمات اداری می باشد و نمی توان از مکانیسم اثر بخشی آن غافل بود. با رعایت اصل برابری و منع تبعیض در جامعه عدالت می تواند تحقق پیدا کند زیرا زمانی که افراد جامعه از حقوق و مزایای یکسان بهره مند باشند و برابری افراد رعایت شود و تبعیضوجود نداشته باشد در واقع عدالت در جامعه نمایان می شود پس در اینجا است که می توان گفت که رعایت اصل برابری در جامعه و عدم وجود تبعیضمنجر به وجود عدالت در جامعه خواهد شد. ساختار این مقاله در طی سه فصل جمع آوری شده است که به بررسی اصل برابری در حقوق اداری واصل برابری در آراء دیوان و وجود اصل برابری در تحقق عدالت می پردازد.نتیجه گیری که پس از مطالعات از منابع مختلف می توان ارایه کرد این است که از مصادیق مهم اصل برابری در حقوق اداری علاوه بر برابری در برابر قانون موارد دیگری همچون برابری و ورود به خدمات عمومی،برابری در تحمیلات عمومی،برابری در رفتار،و غیره هم نیز وجود دارد و دیگر اینکه رعایت اصل برابری و منع تبعیض افراد در جامعه باعث می شود که عدالت تحقق پیدا کند.در ضمن مقاله به بررسی و مطالعه مباحث مطرح شده می پردازید.

کلیدواژه ها:

اصل برابری ، منع تبعیض ، عدالت ، آراء دیوان