نقش مدیریت دانش و مدیریت استراتژیک دانش در سازمان ها

اصول مدیریت دانش حاکی از آن است که مدیریت دانش، خود به خود در سازمان ها پا نمی گیرد و زمینه و مهارتی خاصی را می طلبد. بعضی از سازمان ها ممکن است وظیفه اجرای مدیریت دانش را به بخشی از مدیران و یا کارکنان خود تفویض کنند. تجارب نشان داده است که تنها سازمان هایی موفق بوده اند که سطوح مختلف سازمانی خود را در این امر درگیر کرده اند ( ابطحی و صلواتی ، 37:1385). هدف از این مقاله ارائه درکی بهتر از مفاهیم و تعاریف اصلی در حوزه مدیریت دانش و بررسی فاکتورهای مهم برای پیاده سازی موفق نظام مدیریت دانش در یک سازمان است. مدیریت دانش را می توان فلسفه ای شامل مجموعه ای از اصول، فرایندها، ساختارهای سازمانی و فناوری های به کار گرفته شده که افراد را به منظور تسهیم و به کارگیری دانششان به منظور دستیابی به اهدافشان یاری می رساند دانست. با کویتز مدیریت دانش را چنین تعریف می کند : «فرایندی که از آن طریق سازمان به ایجاد سرمایه حاصل از فکر و اندیشه اعضا و دارایی مبتنی بر دانش می پردازد. » (عدلی، 1387، ص 39 ). مدیریت دانش اشتهار خود را از طریق به کارگیری دانش به منظور ایجاد هماهنگی در انجام تغییرات پویا در سازمان و رشد و توسعه نظام هایی برای تسریع انطباق پذیری سیستم با تغییرات محیط پیرامون کسب کرده است. ابتدائی ترین تعریف برای مدیریت دانش عبارت است از : یافتن راهی جهت خلق، شناسایی، شکار و توزیع دانش سازمانی به افراد نیازمند آن.( افزاره، 26:1388).

کلیدواژه ها:

مدیریت دانش ، دانش ، مفهوم مدیریت دانش