مقایسه ی قابلیت هضم و تخمیر سیلاژ سرشاخه و باگاس نیشکر عمل آوری شده با اوره، ملاس و ویناس در شترهای تک کوهانه

امروزه حجم بارندگی ها در ایران محدود می باشد و مقدار زیادی از نهاده های دامی مورد استفاده در تغذیه دام و طیور باید با خروج ارز از کشور تهیه گردد. لذا استفاده از منابع خوراکی بومی به ویژه آنهایی که فرآورده های فرعی کشاورزی و صنعتی باشند اهمیت دارد. آزمایش حاضر با هدف استفاده از ویناس یا ملاس به همراه اوره برای افزایش ارزش تغذیه ای سرشاخه نیشکر یا باگاس نیشکر در شترهای تک کوهانه انجام شد. برای این منظور از روش تولید گاز استفاده شد و مایع شکمبه از شترهای مجهز به فیستولای شکمبه ای اخذ شد. نتایج نشان داد که حین استفاده از ویناس+ اوره برای عمل آوری سرشاخه نیشکر یا باگاس، پتانسیل و نرخ تولید گاز مشابه با اوره+ ملاس شد. بنابراین شاید بتوان از ویناس نیز مانند ملاس برای افزایش ارزش تغذیه ای مواد الیافی استفاده کرد. هرچند نیاز به انجام آزمایش های تکمیلی وجود دارد.

کلیدواژه ها:

باگاس ، تولید گاز ، سرشاخه نیشکر ، ویناس