نقش آموزش مبتنی بر راهبردهای انگیزشی و خود تنظیمی برخوشبینی آموزشی و رضایت دانش آموزان دختر متوسطه دوم شهرستان سرپل ذهاب

هدف از این پژوهش بررسی نقش آموزش مبتنی بر راهبردهای انگیزشی و خود تنظیمی بر خوشبینی آموزشی و رضایت دانش آموزان دختر متوسطه دوم شهرستان سرپل ذهاب بود. این پژوهش به روش نیمه تجربی، در یک طرح پیش آزمون – پس آزمون ، با دو گروه آزمایش و گواه انجام گرفت. تعداد 30 دانش آموز دختر متوسطه دوم ( 15 نفر گروه آزمایش و 15 نفر گروه گواه ) شهر سرپل ذهاب به روش نمونه گیری خوشه ای انتخاب و در دو گروه قرار گرفتند در این پژوهش، گروهی که تحت مداخله آموزش راهبردهای انگیزشی و خود تنظیمی قرار گرفتند یک بار قبل از آموزش، بار دیگر 15 روز بعد از آموزش از آنها پس آزمون به عمل آمد. اما بر روی گروه گواه هیچگونه آموزشی اعمال نشد. ابزارهای اندازه گیری در این پژوهش پرسشنامه های خوشبینی آموزشی شی یر و همکاران ( 1994 ) و رضایت از مدرسه گرملر و گوینر ( 2000 ) بودند. داده ها با استفاده از نرم افزار spss21 به روش آماری t گروه های مستقل و آزمون همبستگی پیرسون مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند یافته های پژوهش نشان دادند که نمرات متغیرهای خوشبینی و رضایت از مدرسه دانش آموزان گروه آزمایش در پس آزمون افزایش پیدا کرده بودند و این نشان از کارایی و اثربخشی راهبردهای انگیزشی و خود تنظیمی برخوشبینی آموزشی و رضایت دانش آموزان بود. نتایج فوق تاثیر آموزش مبتنی بر راهبردهای انگیزشی و خود تنظیمی را تایید کرد.

کلیدواژه ها:

راهبردهای انگیزشی ، راهبردهای خود تنظیمی ، خوشبینی آموزشی ، رضایت ، دانش آموزان