تأثیر بهره گیری از مفهوم توسعه ی درون زا بر تولید و ارزیابی ایده در طراحی معماری خلاقانه

طراحی معماری فرآیندی است که با تلاش جهت دست یابی به ایده شروع و به طرح معماری ختم می شود. هدف مقاله، بیان تاثیر بهره گیری از مفهوم توسعه ی درون طا بر پیدایش و ارزیابی در روند طراحی معماری است. ایده پردازی حاصل تفکر خلاق است، لذا ابتدا به موضوع خلاقیت پرداخته شده و مدل چهار مرحله ای والاس - شامل مراحل آمادگی، نهفتگی، اشراق و اثبات - در تبیین آن به عنوان یک فرآیند آورده شده است، سپس طراحی معماری به عنوان یک فرآیند خلاقانه بر مدل مذکور منطبق شده است. این انطباق نشان دهنده اهمیت مراحل آمادگی و اثبات در پیدایش و ارزیابی ایده است. توسعه ی درون زا با نگرش به نیاز و خواست انسان - علت غایی - بیانگر اهمیت دست یابی به ایده ای است که برخاسته از زمینه است. به همین دلیل خاستگاه ایده و معیار ارزیابی آن اهمیت دارد. با توجه به مراحل طراحی، شرح داده شده براساس مدل والاس، چگونگی بهره گیری از این مفهوم در فرآیند طراحی معماری مورد بررسی قرار گرفته است. نتیجه ی حاصل از تحقیق مبین ضرورت توجه به خواست بهره بردار به عنوان علت غایی طراحی و چگونگی تاثیر این نگرش بر آماده سازی ذهن طراح ( مرحله ی آمادگی ) به منظور پیدایش ایده مناسب و همچنین دست یابی به معیار ارزیابی و روش آزمودن آن ( مرحله ی اثبات ) تا حصول به طرح متناسب با نیاز بهره بردار است.

کلیدواژه ها:

خلاقیت ، توسعه ی درون زا ، طراحی معماری