رابطه سبک زناشویی دینی و صمیمیت در زوجین

هدف از انجام پژوهش حاضر بررسی رابطه سبک زناشویی دینی و صمیمیت در زوجین ساکن شهر اصفهان بود. نمونه آماری این تحقیق شامل 198 زوج ) 198 زن و 198 شوهر( بود که به روش نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب شدند. ابزار مورد استفاده برای اندازه گیری متغیرها عبارت بودند از: پرسشنامههای سبک زناشویی دینی زنان و شوهران و پرسشنامه صمیمیت واکر و تامسون. برای تحلیل دادههای اینتحقیق از روشهای آمار توصییفی )میانگین و انحراف استاندارد( و آمار استباطی )معناداری ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون چند متغیره( استفاده شد. نتایج نشان داد که هم برای زنان و هم برای شوهران بین سبک زناشویی دینی و صمیمیت همبستگی مثبت و معناداری وجود دارد. نتایج همچنین نشان داد برای زنان بین 4 مؤلفه سبک زناشویی دینی )صمیمیت عاطفی جنسی، مهارتهای ارتباطی اسناد به همسر،مدیریت خانه و گذشت فداکاری( و صمیمیت همبستگی مثبت و معناداری وجود دارد. برای شوهران نیز بین کلیه مؤلفه های سبکزناشویی دینی )صمیمیت عاطفی جنسی، مهارتهای ارتباطی اسناد به همسر، پایبندی به فرامین دینی مشارکت، مسئولیت پذیری سرپرستی و سبکهای حل تعارض( و صمیمیت رابطه مثبت و معناداری وجود داشت. همچنین هم برای زنان و هم برای شوهران بین مولفه های سبک زناشویی و صمیمیت رابطه چندگانه معنی دار وجود دارد

کلیدواژه ها:

سبک زناشویی دینی زنان ، سبک زناشویی دینی شوهران ، صمیمیت زوجین