بررسی رابطه میان استرس و امید به زندگی در بین زنان مطلقه شهر اهواز

هدف پژوهش حاضر بررسی رابطه میان استرس امید به زندگی در زنان مطلقه شهر اهواز بوده است طرح پژوهش شامل همبستگی از نوع توصیفی است نمونه مورد بررسی متشکل از 120 نفرزنان مطلقه یا در آستانه طلاق بود که به دادگاه شیراز مراجعه کردهاند این افراد از لحاظ سن، وضعیت اجتماعی - اقتصادی، طول مدت ازدواج، عدم ابتلا به بیماریهای حاد جسمانی و روانی و سایر متغیرهای موردنظر درپژوهش نسبتا همگون بودند ابزار مورداستفاده در پزوهش شامل پرسشنامه استرس ادراک شده PSS و پرسشنامه امید به زندگی میلر بوده است. داده ای حاصل با روشهای اماری ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون چندگانه تحلیل شدند نتایج حاصل نشان داد ک همچنین میان استرس و امید به زندگی رابطه منفی معنی داری وجود دارد.

کلیدواژه ها:

استرس ، امید به زندگی ، طلاق