مقایسه اثربخشی واقعیت درمانی و رفتاردرمانی دیالکتیکی بر کاهش علائم وسواس در بیماران وسواس فکری- عملی

پژوهش حاضر به منظور مقایسه اثربخشی واقعیت درمانی و رفتاردرمانی دیالکتیکی بر کاهش علائم وسواس در بیماران وسواس فکری- عملی صورت گرفته است. اهداف مورد بررسی 1. اثربخشی واقعیت درمانی بر کاهش علائم وسواس در بیماران وسواس فکری- عملی 2. اثربخشی رفتار درمانی دیالکتیکی برکاهش علائم وسواس در بیماران وسواس فکری- عملی 3. بین اثربخشی رفتار درمانی دیالکتیکی و واقعیت درمانی در کاهش علائم وسواس فکری- عملی تفاوت وجود دارد. در این پژوهش از روش تحقیق نیمه آزمایشی (پیش آزمون و پس آزمون) و استفاده از دو گروه آزمایش و یک گروه کنترل بهره گرفته شده است. جامعه آماری این پژوهش شامل تمام زنان وسواسی مراجعه کننده به مراکز مشاوره و خدمات روان شناختی شهر یاسوج است. حجم نمونه که 45 نفربه عنوان نمونه، از افراد در دسترس انتخاب شدند که به صورت تصادفی در سه گروه قرار گرفتند، 15 نفر رفتاردرمانی دیالکتیکی و 15 نفر واقعیت درمانی و 15 نفر کنترل (یک گروه کنترل و 2 گروه آزمایش) می باشد. ابزار پژوهش، پرسشنامه وسواس فکری- عملی مادزلی بوده است. جلسات گروهی واقعیت درمانی و رفتار درمانی دیالکتیکی ( DBT ) به صورت یکبار در هفته و به مدت 8 جلسه به مدت زمان 2 ساعت برگزار شد. به منظور تفاوت های مشاهده شده، از روش آماری کوواریانس تک متغیری و نرم افزار SPSS نسخه 23 برای تجزیه و تحلیل مورد استفاده قرار گرفت. نتیجه تحقیق نشان داد که دو روش درمانی، رفتار درمانی دیالکتیکی و واقعیت درمانی در کاهش علایم وسواس تاثیر دارد، و بین دو روش درمانی در کاهش علایم وسواس تفاوت هست، لذا می توان گفت که واقعیت درمانی نسبت به رفتار درمانی دیالکتیکی در کاهش علائم وسواس موثرتر بوده است0/05