بررسی درون مایه ی عرفانی در شصت و یک قصه

درون مایه عرفانی اگر به گونه ای لطیف و کاربردی در ادبیات کودکان ارایه شود از زاویه ی ارزشی و شناختی درون مایه ی مناسبی برای مخاطبان خواهد بود در این پژوهش منظور منظور از درون مایه ی عرفانب اطصلاحات مواجیدی خاص عرفان بلکه پرداختن به تاثیر عرفان و تصوف در امور اجتماعی است که با مولفه های اخلافی و اجتماعی شناخته میشود از آن جمله میتوان به مضامین محبت صلح و آشتی غم خواری توجه به خلقت شکیبایی وارستگی عمل نیک دفع ظاهری پرستی اندیشه ورزی ،جوانمردی کار و تلاش و تعاون اشاره کرد از آن ساخت شناختی و هدایت تکوینی انسان از کودکی آغاز میشود توجه به آثار اخلاقی و اجتماعی عرفان موجود در آثار ادبیات کودک ونوجوان به رسالت خود پنداره ی کودک و نوجوان و مهارت اجتماعی آنان کمک خواهد کرد مشروط برآن که ساختارکلامی متناسب با ساحت وجود کودک خلق شود در این جستار فراوانی این گزاره ها در شصت و یک قصه با روش تحلیل محتوا بررسی شده است نتایج دهنده آن است که نویسنده در داستان ها به صورت تمثیل و حکایت پردازی از این مفاهیم بهره برده است