بررسی رابطه بین مدیریت مشارکتی و مقاومت کارکنان در برابر تغییر

در علم مدیریت، دست یابی به راه حل های مناسب برای اداره کردن سازمان ها از جمله مسائل مورد توجه است. نظام مدیریت مشارکتی، نظام همکاری فکری و عملی کلیه اعضای یک سازمان با سطوح مختلف مدیریتی آن سازمان است. در عین حال اتخاذ شیوه مدیریتی متناسب که به طور انعطاف پذیر به تغییرات مهم داخلی و خارجی سازمان پاسخگو باشد می تواند زمینه رشد و ترقی سازمان را فراهم می سازد. یکی از سبک های مدیریتی که می تواند به رشد و توسعه دانشگاه علوم پزشکی کمک کند، مدیریت مشارکتی است. در این راستا پژوهشی با عنوان بررسی رابطه بین مدیریت مشارکتی کارکنان در برابر تغییر در دانشگاه علوم پزشکی یاسوج انجام شد. این پژوهش بر اساس دهدف کاربردی، ازنظر ماهیت و روش تحقیق، همبستگی، و از نظر زمانی مقطعی است. جامعه آماری این تحقیق مدیران و کارشناسان ستادی دانشگاه علوم پزشکی یاسوج انجام شد. این پژوهش بر اساس هدف کاربردی، از نظر ماهیت و روش تحقیق، همبستگی و از نظر زمانی مقطعی است. جامعه آماری این تحقیق مدیران و کارشناسان ستادی دانشگاه علوم پزشکی یاسوج بوده است که تعداد آنها 961 نفر بود. با استفاده از فرمول کوکران 274 نفر به عنوان حجم نمونه انتخاب شده اند و روش نمونه گیری در این تحقیق نمونه گیری تصادفی ساده بود. ابزار مورد استفاده در این پژوهش، پرسشنامه بود که در یک مطالعه مقدماتی روایی و پایایی این پرسشنامه به اثبات رسیده است. به منظور تجزیه و تحلیل داده های پژوهش، روش های آماری توصیفی و استنباطی نظیر میانگین، انحراف معیار، میانه، مد، ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون استفاده شد. داده پردازی نیز با استفاده از نرم افزار SPSS انجام شد. نتایج نشان داد که همه ابعاد بین مدیریت مشارکتی با مقاومت کارکنان در برابر تغییر در دانشگاه علوم پزشکی یاسوج رابطه معنی داری داشتند. همچنین مشخص گردید که متغیر مشارکت در اجرا یا میزان بتای (0/311) بیشترین سهم را در مقاومت کارکنان در برابر تغییر در دانشگاه علوم پزشکی یاسوج داشته است.

کلیدواژه ها:

مدیریت مشارکتی ، مقاومت در برابر تغییر ، مشارکت در اجرا ، مشارکت در هدف گذاری ، مشارکت در تصمیم گیری