اثرتنش خشکی بر عملکرد و اجزای عملکرد گلرنگ (.Carthamus trinctorius L)

این پژوهش در سال 1393 در شهرستان هشترود به منظور بررسی اثر سطوح مختلف آبیاری بر عملکرد مزرعه ای گیاه گلرنگ(Carthamus trinctorius L.) انجام شد. آزمایش در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی در سه تکرار انجام شد که تیمارهای آزمایشیشامل چهار سطح آبیاری به فواصل I(3)) 120, (I(2)) 90, (I(1)) 60 و I(4)) 150) میلی متر تبخیر از تشتک تبخیر کلاس A بود. در زمانرسیدگی بوته های موجود در یک متر مربع از وسط هر کرت برداشت شده و عملکرد دانه، عملکرد بیولوژیک و شاخص برداشت تعیینگردید. تجزیه و تحلیل داده ها نشان داد که که تنش خشکی اثر معنی داری بر صفات مذکور داشته است. بر اساس نتایج حاصل از اینپژوهش بیشترین میزان عملکرد دانه، عملکرد بیولوژیک و شاخص برداشت مربوط به تیمار آبیاری مطلوب بود که با افزایش شدت تنشخشکی روند کاهشی نشان دادند. این نتایج نشان داد که تنش خشکی یک عامل محدود کننده برای رشد گیاه گلرنگ می باشد. تنشخشکی از طریق محدود کردن رشد گیاه و تأثیر بر روی صفات فیزیولوژیکی در نهایت می تواند باعث کاهش عملکرد گیاه شود.

کلیدواژه ها:

تنش خشکی ، عملکرد دانه ، گلرنگ ، شاخص برداشت