تأثیر مدیریت استعداد و ویژگی های ساختار بر نوآوری سازمانی

نوآوری عامل نجات بخش سازمان ها در محیط رقابتی امروزی بوده و شرکت ها و سازمان ها برای بقا، توسعه، تعالی، کسب مزیت رقابتی و دستیابی به کمال ویژه در محیط متغیر و پیچیده امروزی نیازمند نوآوری هستند. ساختار سازمانی و نیروی انسانی دو پایه اصلی یک سازمان را تشکیل می دهند. سازمان ها به وسیله افراد حرکت می کنند و این استعداد افراد است که تعیین کننده موقعیت سازمان هاست. با افزایش و بهبود سرمایه ساختاری و مواردی که سرمایه انسانی را در یک سازمان حمایت می کنند نوآوری سازمانی بیشتر شده و متغیرهای ساختاری از جمله منابع بالقوه نوآوری هستند. هدف اصلی این تحقیق بررسی تأثیر مدیریت استعداد و ویژگی های ساختار بر نوآوری سازمانی می باشد. این پژوهش از نظر هدف کاربردی و از نظر نوع پژوهش توصیفی- همبستگی است. داده های این پژوهش از طریق پرسشنامه و نمونه ای متشکل از 73 نفر از مدیران و کارکنان شهرداری مرکزی سنندج و با استفاده از نمونه گیری تصادفی ساده جمع آوری شده است. داده های جمع آوری شده توسط نرم افزار SPSS و PLS مورد تحلیل قرار گرفت؛ و از آزمون های «مدل سازی معادلات ساختاری»، «تحلیل عاملی تأییدی» و «آزمون تحلیل واریانس یک طرفه» برای تبیین یافته های پژوهش بهره گرفته شد. نتایج تحقیق نشان می دهد مدیریت استعداد و ویژگی های ساختار تأثیر معناداری بر نوآوری سازمان دارند و از عوامل موثر بر نوآوری سازمانی محسوب می شوند.

کلیدواژه ها:

نوآوری سازمانی ، مدیریت استعداد ، ساختار سازمانی