بررسی نمایندگی اظهار نشده در حقوق ایران و حقوق کامن لا (انگلیس)
محل انتشار: نخستین کنگره بین المللی جامع حقوق
سال انتشار: 1394
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 2,392
فایل این مقاله در 10 صفحه با فرمت PDF و WORD قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
LAWI01_480
تاریخ نمایه سازی: 21 شهریور 1395
چکیده مقاله:
ماده 196 قانون مدنی اصل تعلق معامله به شخص طرف قرارداد (عاقد)، مگر در صورت تصریح به خلاف آن موقع عقد یا اثبات آن پس از عقد، همچنین خلاف اصل بودن نیابت و نمایندگی را بیان کرده است. امکان اثبات رابطه نمایندگی پس از عقد، کاشف از تحقق قسم خاصی از نمایندگی تحت عنوان نمایندگی اظهار نشده در حقوق ایران مشابه با دکترین اصیل افشا-ءنشده در حقوق کامن لا می باشد. به عقیده برخی از حقوق دانان ماده مذکور ظهور در طرف قرارداد بودن اصیل اظهار نشده و عدم مسئولیت نماینده در فرض ثبوت نمایندگی دارد، که این امر بر خلاف قواعد عمومی و اصول حقوقی حاکم بر قرادادها و موجب تضییع حقوق شخص ثالث می باشد. لذا در این مقاله، در راستای رفع ابهام و ارائه تفسیر و راه حل معقول تر جهت التزام و مسئولیت نماینده در مقابل طرف قرارداد جاهل به نمایندگی، به تبیین تئوری اصیل افشا ءنشده در حقوق کامن لا پرداخته و ملاحظه می شود که در این نظام با توجه به اعطای حق انتخاب به شخص ثالث، ثبوت سمت نمایندگی در روابط حقوقی وی و نماینده به لحاظ امنیت روابط قراردادی اثری ندارد.
نویسندگان
مریم متین
دانش آموخته کارشناسی ارشد حقوق خصوصی، گروه حقوق، دانشکده حقوق و علوم سیاسی، واحد کرمانشاه، دانشگاه آزاد اسلامی، کرمانشاه، ایران
محمدجواد جعفری
استاد یار گروه حقوق، گروه حقوق، دانشکده حقوق و علوم سیاسی، واحد کرمانشاه، دانشگاه آزاد اسلامی، کرمانشاه، ایران
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :