کنترل بهینه دمای خروجی شبکه مبدل های حرارتی با استفاه از بای پس

مسائل مربوط به مبدل های حرارتی با توجه به حساسیت کاربردیشان همواره مورد توجه بوده است و کنترل و یکنواخت سازی خروجی های آن بسیار مهم است. در اثر وجود اغتشاشات ناشی از سیال ورودی در مبدل های حرارتی، پارامترهای خروجی آنها تغییر می کند که این اغتشاشات علاوه براثر سوء در عملکرد این واحدها، باعث اتلافات انرژی فراوان و همچنین کارکرد نامطلوب و غیربهینه آنها نیز می شود. اغلب مطالعات در این زمینه در مورد کنترل دمای خروجی یک مبدل حرارتی می باشد که این عمل با استفاده از کنترلرهای مختلف کلاسیک و به کمک ابزارهای کنترلی مختلف مانند دما با میزان دبی انجام می شود. در روش حاضر که بر روی یک شبکه مبدل های حرارتی انجام شده است، سعی شده است که در حداقل زمان و با کمترین افت انرژی، دمای خروجی شبکه، حالت اولیه یکنواخت و پایدار خود را پیدا کند. در این روش تابع هدفی بر مبنای بازگشت سریع دما به دمای یکنواخت تعریف شده که متغیرهای آن میزان بای پس دبی سیال بوده و برای بهینه سازی تابع هدف از الگوریتم ژنتیک استفاده شده است. این روش یک روش عمومی است که قابل اعمال بر روی هر شبکه ای می باشد. نتایج به دست آمده از روش پیشنهادی در این مقاله نشان می دهد که دمای مورد نظر کنترلی، با بهینه ترین مقادیر بایپس حاصل از بهینه سازی تابع هدف تعریف شده، حالت اولیه یکنواخت و پایدار خود را بدست می آورد که این مطلب حاکی از کارکرد صحیح روش پیشنهادی است و کارکرد بهینه شبکه مبدل های حرارتی و صرفه جویی انرژی را به دنبال خواهد داشت.

کلیدواژه ها:

شبکه مبدل های حرارتی ، کنترل بهینه ، بای پس ، الگوریتم ژنتیک