بررسی استانداردهای حمل و نقل سریع شهری در جهان ، تطبیق آن با ایران و بررسی حمل ونقل سریعالسیر تهران در چهارراه طالقانی

در سالیان اخیر ، به خصوص بعد از جنگ جهانی و انقلاب صنعتی با رشد روزافروز مهاجرت از روستا به سمت شهرها و کلانشهرها مواجه هستیم.با توسعه شهرنشینی و افزایش جمعیت تفاضای سفر افزایشیافته و مشکلاتی را در جامعه به همراه دارد : ترافیک ، نبود پارکینگهای مناسب و کافی ، مسایل زیستی محیطی ، آلودگی ، افزایش تصادفها ، افزایش مدتزمان سفرها و.... .این معضل از چالشهای اساسی در – فراروی برنامه ریزان و مدیران شهری در قرن بیستم است.در سالهای اخیر ، در کلانشهرها به خصوص در مادرشهر تهران با افزایش روزافزون وسایل حمل و نقل موتوری به ویژه اتوموبیل مواجه هستیم که این خود، باعث ایجاد ترافیک و آلودگی میگردد.به همین علت زندگی در این شهرها کسل کننده ، خسته کننده و دشوار گشته و رفاه و ایمنی شهروندان را به مخاطره میاندازد.در این میان حمل و نقل عمومی یا حمل ونقل سریع شهری ( BRT ) که از آن با عنوان خطوط پرسرنشین هم یاد میشود ، در حال رشد و گسترش در شهرها میباشد که در کنار توسعه سامانه مترو خودنمایی میکند .یکی از اهداف انجام این پژوهش تطابق استانداردهای جهانی حمل و نقل سریعالسیر و استانداردهای داخلی حمل و نقل سریعالسیر و پی بردن به تفاوتهای مابین آن دو است که از مهمترین اهداف محسوبمیگردد.ظاهراً حمل و نقل سریعالسیر ایران برخی از استانداردهای جهانی حمل و نقل سریعالسیر را رعایت نکرده و حتی به جای آنها هم استاندارد و قانونی وضع نکرده است.اینکه برخی از استانداردهایجهانی رعایت نشود امری است منطقی زیرا شرایط و محدودیتهای هر کشوری با کشور دیگر متفاوت است پس نمیتوان از استاندارد جهانی استفاده کرد ولی اینکه به جای استانداردهای استفاده نشده ، استاندارد وقانون جدیدی وضع نشده خود ، باعث تأمل است.متأسفانه قوانین و استانداردهای حمل و نقل سریعالسیر در ایران آنقدر اندک و قدیمی هستند که روزانه شاهد چندین تصادف در این نوع حمل و نقل در ایرانهستیم . روش انجام پژوهش کتابخانهای و میدانی است.برای پی بردن به حمل و نقل سریعالسیر ) * ( BRT در محدوده مورد نظر ، محقق باید مصاحبهای را در همان محدوده انجام میداد که در نهایت نتایجی حاصل گردید که در ادامه مقاله به آن پرداخته میشود . در نهایت به نتایجی رسیدیم که هم جای امیدواری دارند هم جای ناامیدی.از آن جهت جای امیدواری دارد که روز بهروز به حمل و نقل در کشورها و شهرها در حال توسعه میباشد ، ولی جای نا امیدی دارد که این نوع حمل و نقل در ایران به خصوص در کلانشهر تهران در مرحله اجرا با موانع بسیار بالایی مواجه بود و بعد از گذشت 8 سال هنوز نتوانسته است رضایت مردم را جلب کند و شهروندان تهرانی به خصوص در محدوده مورد تحقیق از این سیستم ایرادهایی را بیانمیکنند که جای تأسف دارد که چرا پروژهای بعد از گذشت این همه سال هنوز نتوانسته خواستههای مردم را برطرف سازد و به جای تأمین امنیت شهروندان ، ناامنی و تصادفهای مکرر را همراه خود داشته باشد.در ادامه مقاله مفصل به این موارد پرداخته میشود.

کلیدواژه ها:

شهر ، حمل و نقل ، حمل و نقل سریعالسیر ، استاندارد ، ضوابط