اثربخشی تلفیق روش آموزش چند حسی و یکپارچگی حسیبر علایم اختلال نوشتن دانش آموزان دوره ابتدایی

هدف پژوهش حاضر، تعیین اثربخشی تلفیق روش آموزش چند حسی و تمرینات یکپارچگی حسی بر علائم اختلال نوشتندانش آموزان دوره ابتدایی بود. پژوهش از نوع نیمه آزمایشی، با طرح پیش آزمون- پس آزمون با گروه گواه بود، که درآن شرکت کنندگان پژوهش، به صورت نمونه در دسترس انتخاب و در دو گروه آزمایش و گواه قرار گرفتند. ابزار اندازهگیری آزمون املا بود. گروه آزمایش تحت مداخله برنامه تمرینات یکپارچگی حسی و روش آموزش چند حسی قرارگرفتند؛ ولی آزمودنی های گروه گواه مداخله ای در یافت نکردند. نتایج آزمون با استفاده از نرم افزار آماری spssو باروش تحلیل کواریانس انجام شد و نشان داد، میانگین نمرات پس آزمون نوشتن گروه آزمایش بیشتر از میانگین نمراتپس آزمون نوشتن گروه گواه است. در مجموع یافتههای به دست آمده در این پژوهش به وضوح حاکی از آن بود، کهبه کارگیری برنامه تلفیقی آموزش چند حسی و تمرینات یکپارچگی حسی بر بهبود علائم اختلال نوشتن (حافظه شنیداری،حافظه دیداری، حساسیت شنیداری، دقت و مشکلات آموزشی) دانش آموزان گروه آزمایش تاثیر داشته است

کلیدواژه ها:

روش چند حسی ، تمرینات یکپارچگی حسی ، اختلال نوشتن