بررسی تطبیقی هجا و ساخت های هجایی معمول در زبان های روسی و فارسی

هرچند هجا جزو واحدهای معنادار زبان به شمار نمیرود، نقشهای کاربردی عمدهای در زبان ایفا میکند که مهمترین آنها شکل دهی و سازماندهی نظام آوایی زبان است. هر زبانی ساختهای(الگوهای) هجایی ویژه و محدودیتهای مختص خود را برای ترکیب و استفاده از آواها در سطح هجا دارد؛ ضمن اینکه زبانها معمولاً به حفظ قوانین هجایی خود تمایل دارند. ساختهای هجایی از معدوداجزای زبانی هستند که معمولا در فرآیند وام گیری بین زبانی وارد نمی شوند؛ بنابراین، میتوان گفت )بخشی از تفاوتهای آوایی موجود بین زبانهای مختلف در تفاوتهای هجایی آنها ریشه دارد. این در حالی است که هجا با توجه به کارکرد اصلی خود، یعنی سازماندهی نظام آوایی زبانها، به طورمستقیم با یادگیری نظام آوایی زبان ارتباط دارد. در این مقاله، ساختهای هجایی پرکاربرد و معمول در زبانهای روسی و فارسی را مقایسه کردیم. نتایج بررسی نشان میدهد که زبان روسی در این زمینه از تنوع ساختی بیشتری در مقایسه با زبان فارسی برخوردار است و یکی از مهمترین این تفاوتها که معمولاً برای زبان آموزان ایرانی مشکل ایجاد میکند، وجود خوشه های همخوانی سنگین در آغازهٔ کلمات و هجاها و بسامد بالای کلمات چندهجایی در زبان روسی است.

کلیدواژه ها:

هجا ، ساخت هجایی ، زبان روسی ، زبان فارسی ، خوشه های همخوانی سنگین