بررسی رابطه بین عوامل روانشناختی توانمندی سازی منابع انسانی و کارآفرینی سازمانی(مطالعه موردی:دانشگاه های پیام نور استان مرکزی)

تحولات پرشتاب جهان امروز، از جمله جهانی شدن، پیچیدگی و رقابت را به پیشرفت های شگرف علمی و تکنولوژی ، سازمان ها را با چالش های جدیدی روبرو کرده است یکی از راهکارهای مقابله با این چالش ها، توجه و گرایش به سمت کارآفرینی است که از آن به عنوان موتور محرک توسعه اقتصادی یاد می شود و همین منظور، سازمان ها باید شرایطی را فراهم کنند تا کارکنان رفتارهای کارآفرینانه از خود بروز دهند. توانمندسازی منابع انسانی یکی از راهکارهای ایجاد چنین شرایطی در سازمان ها است که نقش کلیدی در حیات سازمان ها دارد امروز ایجاد و توسعه رفتار کارآفرینانه در سازمان ها از طریق توانمند نمودن کارکنان یک ضرورت محسوب می شود و به همین جهت در این مقاله تلاش بر این است تا توانمندسازی نیروی انسانی به عنوان راهکاری مؤثر در ترویج و توسعه و کارآفرینی و سازمان ها مورد بررسی قرار گیرد و هدف از این تحقیق بررسی رابطه بین عوامل روان شناختی توانمندسازی منابع انسانی و کارآفرینی سازمانی در دانشگاه های پیام نور استان مرکزی می باشد به این منظور 144 نفر از کارکنان دانشگاه به عنوان نمونه انتخاب شدند. در این مقاله روش تحقیق از نوع توصیفی - همبستگی می باشد و به منظور بررسی ارتباط عوامل توانمندسازی منابع انسانی و کارآفرینی سازمانی از آزمون آماری ضریب همبستگی پیرسون استفاده شده و نتایج نشان داد بین چهار عامل توانمندسازی منابع انسانی که شامل: احساس معنی دار بودن، احساس خود تعیینی احساس تاثیر و احساس اعتماد به کارآفرینی سازمانی رابطه مستقیم و معنی داری وجود دارد اما بین عامل احساس شایستگی و کارآفرینی سازمانی رابطه معنی دار وجود ندارد.

کلیدواژه ها:

توانمند سازی منابع انسانی ، کارآفرینی سازمانی ، احساس معنی دار بودن ، احساس خودتعیینی ، احساس تاثیر ، احساس اعتماد شایستگی ، دانشگاه های پیام نور استان مرکزی