ارزیابی عملکرد ژنوتیپ های مختلف باقلا در سه منطقه گرگان، دزفول و بروجرد

به منظور ارزیابی ژنوتیپ های باقلا و اثر محیط بر عملکرد آن، آزمایشی در قالب طرح بلوک کامل تصادفی با سه تکرار در سه منطقه گرگان، دزفول و بروجرد در سال زراعی 94-1393 انجام شد. در این آزمایش 14 ژنوتیپ مورد ارزیابی قرار گرفتند. اثر مکان بر ارتفاع بوته، فاصله غلاف از سطح، عملکرد دانه و عملکرد بیولوژیک معنی دار بود و بر وزن صد دانه معنی دار نبود. اثر ژنوتیپ بین تمامی صفات مورد بررسی در این آزمایش معنی دار بود. ژنوتیپ ها از نظر ارتفاع بوته، فاصله غلاف از سطح، وزن صد دانه، عملکرد دانه و عملکرد بیولوژیک با هم متفاوت داشتند که به لحاظ آماری نیز معنی دار بود. اثر متقابل ژنوتیپ و محیط بر همه صفات به استثنای فاصله اولین غلاف ازسطح معنی دار بود. بیش ترین عملکرد دانه در منطقه گرگان ( 3033/7 کیلوگرم در هکتار) و در بروجرد ( 3421/3 کیلوگرم در هکتار) و مربوط به ژنوتیپ G-faba-133 و بیش ترین عملکرد دانه در منطقه دزفول ( 2609/9 کیلوگرم در هکتار ) مربوط به ژنوتیپ G-faba-31 بود.

کلیدواژه ها:

باقلا ، ژنوتیپ ، عملکرد دانه