اثر دور آبیاری و الگوی کاشت بر برخی صفات مورفولوژیک و عملکرد ماش

به منظور بررسی اثر دور آبیاری و الگوهای مختلف کاشت بر صفات مرفولوژیک و عملکرد گیاه ماش، آزمایشی به صورت کرت های یکبار خرد شده در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با چهار تکرار در تابستان سال 1392 در مزرعه پژوهشی و تحقیقاتی دانشگاه کشاورزی و منابع طبیعی رامین خوزستان اجرا شد. عوامل آزمایشی شامل دور آبیاری در سه سطح ( I1 : 7 روز، I2 : 11 روز و I3 : 15 روز ) به عنوان عامل اصلی و چهار الگوی کاشت شامل یک ردیفه روی پشته، دو ردیفه متقابل، دو ردیفه زیگراگ و دستپاش به عنوان عامل فرعی بودند. صفات اندازه گیری شده شامل تعداد ساقه فرعی، ارتفاع بوته، ارتفاع اولین غلاف از سطح زمین، طول غلاف و همچنین عملکرد دانه بودند. نتایج نشان داد که با افزایش فواصل آبیاری از 7 به 15 روز کلیه صفات مورد مطالعه کاهش یافتند. اما در این بین، بکارگیری الگوهای کاشت دو ردیفه سبب افزایش معنی دار بیشتر این صفات گردید. بالاترین عملکرد دانه از دور آبیاری 7 روز یکبار با الگوی کاشت دو ردیفه حاصل شد. با توجه به نتایج این پژوهش می توان گفت در شرایط آب و هوایی ملاثانی جهت کشت ماش دور آبیاری 7 روز یکبار به همراه الگوی کاشت دو ردیفه به خصوص دو ردیفه زیگزاگ جهت دستیابی به عملکرد بالا مناسب است.