بررسی رابطه بین آمیخته بازاریابی داخلی و قابلیت یادگیری سازمانی (مورد مطالعه: بیمارستان های دانشگاه علوم پزشکی ایران)

پیاده سازی بازاریابی داخلی در سازمان های خدماتی، این سازمان ها را مجهز به شایستگی ها و قابلیت هایی می کند که ضمن بهره گیری از فرصت های محیطی، ارتقای عملکرد آنها را به دنبال خواهد داشت. امروزه بیمارستان ها برای بقای خود و دستیابی به مزیت رقابتی، ناچارند خود را به ابزارهایی مجهز کنند. یادگیری سازمانی مهمترین راه بهبود عملکرد در درازمدت است. بیمارستان ها می توانند حرکت به سمت یادگیری را از طریق بازاریابی داخلی توسعه دهند. پژوهش حاضر به بررسی رابطه بین آمیخته بازاریابی داخلی بر قابلیت یادگیری سازمانی در بیمارستان های دانشگاه علوم پزشکی ایران می پردازد. روش تحقیق مورد استفاده برحسب هدف کاربردی، برحسب نوع داده ها توصیفی از نوع همبستگی است. ابزار سنجش قابلیت یادگیری سازمانی، پرسشنامه استاندارد گومز (2005) و ابزار سنجش بازاریابی داخلی پرسشنامه استاندارد احمد و رفیق (1995) بوده است و ابزار تحلیل داده ها، نرم افزارهای SPSS و LISREL می باشد. حجم نمونه 375 نفر از کارکنان شاغل در بیمارستان های دانشگاه علوم پزشکی ایران می باشد. برای انتخاب افراد نیز از روش منظم یا سیستماتیک استفاده شد. نتایج پژوهش نشان داد بین آمیخته بازاریابی داخلی و هریک از ابعاد قابلیت یادگیری سازمانی رابطه مثبت و مستقیم وجود دارد. در مدل مورد بررسی مقدار شاخص های برازش (AGFI=0.91, GFI=0.92) نشان دهنده مناسب بودن مدل است.

کلیدواژه ها:

بازریابی داخلی ، قابلیت یادگیری سازمانی ، بیمارستان