بررسی وضعیت تخصیص نهادهها در تولید گندم شهرستان تبریز

در جهان امروز یکی از مشکلات اساسی بشر تأمین نیازهای غذایی است، به گونهای که امنیت غذایی به عنوان یکی از اهداف مهم، سرلوحه برنامههای دولتها قرار گرفته است. بدون شک برای دستیابی به امنیت غذایی علاوه بر اتخاذ سیاستهای مطلوب و برخورداری از منابع کافی، مدیریت بخش کشاورزی بایستی به گونهای باشد که بتواند بسیاری از نیازهای جامعه را براورده کند. در این مطالعه به بررسی وضعیت تخصیص نهاده ها در تولید گندم ابی و دیم شهرستان تبریز پرداخته شده است. برای تعیین به بنه بودن مصرف از نسبت ارزش افزوده هر نهاده در تولید گندم به قیمت نهاده استفاده شده است. جهت تعیین بهینه بودن فرم های مختلف توابع انعطاف پذیر از جمله توان دوم تعیمیم یافته، لئونتیف تعیمیم یافته و ترانسلوگ برآورد شد و از بین آنها برای هر دو حالت دیم و آبی تابع ترانسلوگ با معیارهای اقتصادسنجی، تابع برتر انتخاب شد. نتایج به دست آمده برای کندم آبی نشان داد که نسبت ارزش تولید نهایی به قیمت نهاده برای نهادههای آب، سم، کود و بذر به ترتیب ۰8/۰ -، 9۳/۳-، 57/1 و 3/48- بوده که نشانگر آن میباشد که در زراعت گندم آبی از نهاده های آب، سم و بذر بیش از اندازه استفاده می شود و تولید نهایی آن ها منفی و در ناحیه سوم تولید می باشد. در گندم دیم این نسبت برای نهاده های مصرفی ماشین آلات، سم، بذر و کود به ترتیب 24/3، 32/1، 56/2 و 11/1 به دست آمد که نشان میدهد که از نهاده ها کمتر از مقدار بهینه مصرف می شود

کلیدواژه ها:

توابع تولید ، گندمکاران شهرستان تبریز ، مقداربهینه ، نهاده های مصرفی