بهینه سازی گشتاور دندانه در موتورهای مغناطیس دائم با آهنربای سطحی به روش چند تکه کردن قطب های آهنذبایی با استفاده از روش تاگوچی

موتورهای مغناطیس دائم با آهنربای سطحی، یک نوع کاربرد از موتورهای الکتریکی است که در کاربردهای با نسبت بالای گشتاور به جریان و گشتاور به حجم به کار می روند. از ویژگی های برجسته این نوع موتور می توان به عدم نیاز به جاروبک اشاره کرد که سبب از بین رفتن معایبی همچون، افزایش اندازه موتور، عمر محدود، اتصال معیوب و منبع نویزهای الکتریکی ومحیطی می شود. از معایب موتورهای مغناطیس دائم با آهنربای سطحی، می توان به وجود گشتاور دندانه اشاره کرد. هدف اصلی در این مقاله، برسی نوع و میزان تأثیر پارامترهای طراحی و تعیین سطوح بهینه آنها، به منظور کاهش گشتاور دندانه می باشد. پارامترهای طراحی شامل تعداد تکه های آهنربا، ضخامت آهنربا، زاویه جا به جایی آهنربا و فاصله دهانه باز شیار استاتور هستند. به منظور گردآوری داده های تجربی از طرح تاگوچی در رویکرد طراحی آزمایش ها استفاده شده است. پس از انجام آزمایش ها و اندازه گیری خروجی ها، با استناد به تحلیل های آماری، میزان تایر پارامترهای طراحی بر مشخصه خروجی تعیین شده است. نتایج نشان می دهد که تعداد تکه های آهنربا بیشترین تاثیر را بر کیفیت سطح و کاهش میزان گشتاور دندانه دارد. در همین راستا، با استفاده از روش نسبت سیگنال به نویز، سطوح بهینه پارامترها به منظور کمینه کردن گشتاور دندانه تعیین شده اند. از تحلیل اجزای محدود نیز به عنوان ابزار محاسباتی استفاده شده است.

کلیدواژه ها:

موتورهای مغناطیس دائم ، گشتاور دندانه ، روش تاگوچی ، تحلیل های آماری ، تحلیل اجزای محدود