بررسی ژنتیکی گلرنگ (Carthamus tinactorius L.) در آب و خاک شور

به منظور تعیین کنترل ژنتیکی صفات کمی مرتبط با تحمل به شوری در گلرنگ، نسل های، F1 ، F2 و F3 حاصل از تلاقی111-IL ‏(حساس)× Mex 22-191 (مقاوم) تهیه و به همراه ‏والدین به طور جداگانه در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با دو تکرار در مزرعه شور واقع در منطقه اختیارآباد کرمان مورد ارزیابی قرار گرفتند. صفات ارتفاع بوته، تعداد شاخه اصلی، تعداد غوزه ‏در بوته، وزن خشک کل بوته، عملکرد بوته، تعداد دانه در هر بوته، میانگین تعداد دانه در هر غوزه ‏و وزن هزار دانه در نسل های ‏مختلف مورد اندازه گیری قرار گرفت .. تجزیه میانگین نسل ها با استفاده از 100 ‏فامیل F3 ‏و نسل های P1 ‏. P2 ‏. F1 ‏. F2 ‏برای هر یک از صفات صورت گرفت و نتایج نشان داد که اثرات غالبیت و افزایشی ژن ها تاثیر متفاوتی در کنترل ژنتیکی صفات مختلف دارند. اثر غالبی در صفات تعداد غوزه در بوته، وزن خشک و تعداد بذر در بوته و اثر افزایشی در دیگر صفات مورد بررسی نقش ‏عمده ای در کنترل ژنتیکی این صفات دارند، که برای صفات مختلف بسته به نوع کنترل ژنتیکی در آن ها می توان از تولید هیبرید یا انتخاب در نسل های بعد، در برنامه های به نژادی بهره گرفت.