ارزیابی قابلیت اطمینان سیستم کنترل فوران گیرزیرآب بالحاظ پوشش نامناسب عیب به کمک مدل مارکوف

در سالهای اخیر وقوع عیب در سکوهای نفتی و واحدهای حفاری خسارات جبران ناپذیر مالی و زیست محیطی به همراه داشته است. در این میان عملکرد سیستم کنترل فوران گیر زیر آب به عنوان یکی از نقاط بحرانی در واحد حفاری سکوهای نفتی از اهمیت ویژهای برخوردار بوده و لذا کنترل و پایش قابلیت اطمینان این سیستم ضروری است. این موضوع سبب شده است که محققان بسیاری به ارزیابی قابلیت اطمینان سیستم کنترل فوران گیر زیر آب بپردازند. علی رغم تحقیقات گوناگون انجام شده بر روی این سیستم تا کنون پوشش نامناسب عیب مورد بررسی قرار نگرفته است. این مقاله ضمن معرفی یک ساختار پیشنهادی با قابلیت پیکره بندی مجدد و حمایت رزرو سرد برای این سیستم به کمک مدل مارکوف به ارزیابی قابلیت اطمینان سیستم با لحاظ پوشش نامناسب عیب پرداخته و نتایج بدست آمده را با تحقیقات موجود مقایسه می کند. علاوه بر این، به کمک محاسبه پارامتر میانگین تا زمان میان خرابی سیستم به طراحان و بهره برداران این سیستم ها امکان برنامهریزی نگهداری و تعمیرات پیشگیرانه داده می شود. همچنین براساس مدل های ارائه شده امکان مصالحه ای میان قابلیت اطمینان سیستم کنترل، هزینه و پیچیدگی میسر می گردد

کلیدواژه ها:

سیستم کنترل فورانگیرزیرآب ، میانگین زمانی بین خرابیها ، قابلیت اطمینان ، مدل مارکوف ، پوشش نامناسب عیب