بررسی نگرش مرتعداران شهرستان دماوند نسبت به برنامه های آموزشی حفظ و احیاء مراتع

مراتع به عنوان یک منبع عظیم و ماده اولیه برای تولیدات دامی محسوب می شوند. سالانه مقدار وسیعی از مراتع بر اثر چرای بیش از حد و بی موقع دام ها تخریب گردیده و از مرحله تولید و بهره برداری خارج میگردند. لذا طراحی و اجرای برنامه هایآموزشی می تواند راهکاری مؤثر در جهت حفظ و احیاء مراتع باشد. در این راستا، پژوهش حاضر با هدف بررسی نگرش مرتع داران شهرستان دماوند نسبت به برنامه های آموزشی حفظ و احیاء مراتع و به صورت توصیفی انجام شده است. جامعه آماری تحقیق کلیه مرتع داران شهرستان دماوند مشتمل بر 250 نفر می باشد. بر اساس جدول کرجسی و مورگان، از بین افراد جامعه آماری 152 نفر از طریق نمونه گیری تصادفی به عنوان نمونه آماری تحقیق انتخاب شدند. ابزار گردآوری این تحقیق پرسشنامه ای محقق ساخته بوده است که مرتع داران مورد مطالعه در این پژوهش به آن پاسخ دادند. روایی ابزار تحقیق با استفاده از نظرات چند تن از اساتید صاحب نظر در زمینه موضوع پژوهش ارزیابی شد و با انجام اصلاحات مقتضی تأیید گردید. پایایی پرسشنامه هم با محاسبه ضریب آلفای کرونباخ 79/0 بدست آمد و مورد تأیید قرار گرفت. تجزیه و تحلیل های آماری در پژوهش حاضر با استفاده از نرم افزار SPSS/21 انجام گرفته است. بر اساس نتایج بدست آمده، میانگین ساعات حضور مرتع داران مورد مطالعه در برنامه های آموزشی مربوط به فعالیت های مرتع داری حدود 12 ساعت می باشد. همچنین نتایج این تحقیق نشان داد که نزدیک به نیمی از مرتع داران مورد مطالعه اثر بخشی برنامه های آموزشی را در حد خوب و عالی می دانند.

کلیدواژه ها:

برنامه های آموزشی ، حفظ و احیاء مراتع ، شهرستان دماوند ، مرتع ، نگرش