ارزیابی عملکرد واثر چینش متفاوت میراگرهای جرمی تک و چند گانه تنظیم شده در ساختمان های بلند

کنترل سازه یکی از فن آوریهای نسبتاً جدید در زمینه طراحی مقاوم سازه ها در برابر زلزله می باشد . میراگر جرمی تنظیم شده یکی از ابزارهای غیرفعال استهلاک انرژی است. این وسیله با جذب کردن مقداری از انرژی وارد شده از باردینامیکی به سازه، میزان تقاضا برای استهلاک انرژی را در سازه اصلی کاهش می دهد. در این مقاله اثر تعداد و نحوه آرایش میراگرهای جرمی در طبقات و ارتفاع سازه در عملکرد این مکانیزم در کنترل پاسخ های سازه مورد بررسی قرار گرفته است. برای این منظور میراگر جرمی تنظیم شده یگانه ) TMD ( و میراگر جرمی تنظیم شده چندگانه ) MTMD ( با دو نوع توزیعموازی و سری، همگی با درصد جرمی 2% طراحی گردید و اثر آرایش های مختلف این مکانیزم ها در بهبود رفتار لرزه ای سازه تحت سه نوع تحریک زلزله مورد بررسی قرار گرفت. برای مدل سازی سازه بلند از یک قاب برشی ده طبقه با رفتار خطی بهره گرفته شده و معادلات حرکت سازه مجهز به مکانیزم های کنترلی استخراج گردیده و پاسخ های سازه تحت سه ارتعاش ورودیمورد ارزیابی قرار گرفت. مکانیزم های میراگر جرمی یگانه و چندگانه در کاهش پاسخ های سازه موثر بوده و از بین آنها مکانیزم MTMD موازی نسبتا در کاهش پاسخ های سازه موثرتر بوده است. همچنین آرایش مناسب برای تمامی مکانیزم های فوق نصب در طبقات بالای سازه می باشد

کلیدواژه ها:

میراگر جرمی تنظیم شده ، کنترل پاسخ سازه ، ساختمان های بلند