ارزیابی پتانسیل گرمایش جهانی نظام تولید زعفران (مطالعه موردی: استان خراسان)

این مطالعه با هدف برآورد میزان انتشار گازهای گلخانهای شامل دی اکسید کربن co2 اکسید نیتروژن n2o و متان ch4 برای نظامهای تولید زعفران در استان خراسان بود. جهت برآورد میزان انتشار گازهای گلخانهای و پتانسیل گرمایش جهانی، سطح زیر کشت و میزان مصرف نهادههای شیمیایی زعفران در استان خراسان طی سال زراعی 93-1392 تعیین گردید. میزان انتشار گازهای گلخانهای co2 ، n2o و ch4 با استفاده از ضرایب انتشار محاسبه شد. نتایج نشان داد که که بیشترین مجموع انتشار این گازها در تولید زعفران به ترتیب با 12/00 ؛ 1/17 و 0/34 کیلوگرم co2 به ازای یک هکتار برای سوخت، فسفات و کود دامی به دست آمد. پتانسیل گرمایش جهانی نظامهای زعفران استان خراسان برابر با 13/51 تن معادل co2 به ازای یک هکتار تعیین گردید. بدینترتیب، کاهش مصرف کودهای شیمیایی و افزایش مصرف انواع نهادههای آلی را میتوان به عنوان راهکاری اکولوژیک در مدیریت پایدار بومنظامهای زراعی مدنظر قرار داد که از طریق کاهش انتشار گازهای گلخانهای، تغییر اقلیم را نیز تحت تأثیر قرار میدهد.

کلیدواژه ها:

انتشار گازهای گلخانهای ، تغییر اقلیم ، دی اکسید کربن ، بوم نظامهای زراعی