بررسی میزان اختلالات گفتاری دانش آموزان ابتدایی شهرستان بابل

کسانی که مشکلات گویایی دارند در خواندن و نوشتن هم پیشرفت نداشته و باعث تأخیر در یادگیری آنان میگردد لذا باید معلمین با مشکلات آشنا بوده و راه درمان آن را بدانند تا در صورت برخوردن به چنین مشکلاتی قادر به حل آن باشند. پژوهش حاضر باهدف مطالعه میزان اختلالات گفتاری در دانش آموزان پایه اول ابتدایی شهرستان بابل انجامشده است. جامعه آماری پژوهش حاضر را کلیه دانش آموزان پایه اول ابتدایی شهرستان بابل در سال تحصیلی 94-95 تشکیل میدهند که با استفاده از روش نمونهگیری خوشهای از 10 مدرسه مختلف نمونهای به حجم 30 نفر انتخاب شدند و پرسشنامه مربوط به اختلالات گفتاری را که باید توسط والدین کودکان پاسخ داده میشد تکمیل کردند. این پژوهش از نوع توصیفی پیمایشی است که باهدف بررسی یک فرضیه و سه سؤال انجامشده است. نتایج حاصل از نتایج آماری دادهها نشان میدهد در نمونه موردمطالعه لکنت زبان شایعترین اختلال گفتاری در دانش آموزان بوده است و دوزبانگی در ایجاد اختلالات زبانی کودکان تأثیری نداشته است همچنین لکنت زبان در نمونه موردمطالعه ریشه ارثی ندارد و ترس و اضطراب نیز در ایجاد اختلال زبان کمترین نقش را دارد.

کلیدواژه ها:

اختلالات گفتاری ، لکنت زبان ، ابتدایی ، دانشآموز ، معلم ، والدین