بررسی و ارزیابی اثرات مودهای بالاتردرتحلیل استاتیکی فزاینده غیرخطی مودال درقابهای خمشی بتن مسلح کوتاه مرتبه

درچند سال اخیر روش تحلیل استاتیکی غیر خطی در تعیین نیاز لرزه ای سازه و به طور خاص در مهندسی زلزله بر اساس عملکرد بسیار مورد توجه محققین قرار گرفته است. ازمعایب این روش این است که فرض می کنیم پاسخ سازه توسط مود اصلی آن کنترل می شود و اینکه شکل مود پس از ورود به ناحیه غیر خطی ثابت می ماند، اما این فرضیات تقریبی بوده و در برخی ساختمانها دارای دقت کم می باشد. در سالهای اخیر تلاشهایی در راستای رفع محدودیت ها و اصلاح روشهای پوش آور صورت گرفته است که می توان به روش اصلاح شده تحلیل پوش آور مودال (MPA) اشاره کرد که از الگوی بار مودی در بارگذاری جانبی استفاد ه می کند. در این مقاله تاثیر سه مود اول تغییر شکل در قابهای خمشی بتنی کوتاه مرتبه با استفاده از تحلیل MPA برای پارامترهای جابجایی ماکزیم و جابجایی نسبی طبقات بررسی میشود و نتایج آن با آنالیز دینامیکی غیر خطی مقایسه می شود . نتایج حاصل، تاثیر مثبت در نظر گرفتن مودهای بالاتر را نشان میدهد.