نقش توسعه کارآفرینی در ارتقای بهره وری نیروی کار: مقایسه تطبیقی کشورهای درحال توسعه و توسعه یافته منتخب

ارتقای بهره وری نیروی کار یکی از اهداف اصلی بنگاه های اقتصادی است و شناخت عوامل مؤثر بر آن همواره از سوی اقتصاددانان مورد تأکید بوده است، از مهمترین عوامل مؤثر بر ارتقای بهره وری نیروی کار می توان به توسعه کارآفرینی اشاره داشت؛ به طوریکه کارآفرینی با سوق جامعه به سمت تغییرات فناورانه و مبتکرانه، شرایط لازم برای تبدیل دانش جدید به خدمات و محصولات جدید و نهایتاً بهره وری بالای نیروی کار را فراهم می کند. با توجه به اهمیت این مسئله، تحقیق حاضر بر اساس داده های سال 2011 و 2012 به بررسی تأثیر توسعه کارآفرینی بر بهره وری نیروی کار در دو گروه کشورهای درحال توسعه و توسعه یافته با استفاده از روش رگرسیون GLS پرداخته است. نتایج این مطالعه نشان می دهد که در هر دو گروه کشورهای مورد بررسی، سرمایه انسانی تأثیر نسبتاً برابری در ارتقای بهره وری نیروی کار دارد حال آنکه در خصوص تأثیر سرمایه فیزیکی سرانه بر بهره وری نیزوی کار تفاوت قابل ملاحظه ای وجود دارد. شایان ذکر است، شاخص کلی کارآفرینی، نگرش کارآفرینی و فعالیت کارآفرینی بر ارتقای بهره وری نیروی کار کشورهای درحال توسعه و توسعه یافته تأثیر مثبت و معناداری دارد؛ همچنین، تأثیر شاخص انگیزه کارآفرینی بر ارتقای بهره وری نیروی کار مثبت است و معنادار نیست. نتایج این مطالعه نشان می دهد که مؤلفه های مربوط به دو شاخص نگرش و فعالیت کارآفرینی در گروه کشورهای درحال توسعه از سطح تأثیرگذاری پایین تری بر بهره وری نیروی کار نسبت به کشورهای توسعه یافته برخوردار هستند.

کلیدواژه ها:

کارآفرینی ، بهره وری نیروی کار ، نوآوری ، سرمایه انسانی