نقش مشارکت مردمی در توانمندسازی سکونتگاه های غیررسمی

توانمندسازی بافت های ناکارآمد شهری در چارچوب سیاست توسعه درونی بر به کارگیری توان های بالقوه و بالفعل موجود در بافت های شهری با استفاده از مشارکت مردم تأکید دارد. وجود بافت های فرودست در کشور و عدم منابع مالی و انسانی کافی برای بهسازی آنها بیش از پیش ضرورت به کارگیری مشارکت مردمی در اینگونه بافت ها را ضروری ساخته است. امر مشارکت مردم در امور اجرائی، توسعه و عمران بافت های شهری به خصوص در توانمندسازی سکونتگاه های غیررسمی شهری در حال حاضر از اهمیت بالایی برخوردار می باشند. پژوهش حاضر در پی دست یافتن به راهکارهای جلب مشارکت مردمی در سکونتگاه های غیررسمی می باشد. روش مورد مطالعه بر حسب هدف توصیفی- تحلیلی و شیوه مطالعه برحسب روش و ماهیت، کتابخانه ای است. هدف پژوهش حاضر دست یابی به راهکارهای افزایش مشارکت در سکونتگاه هایغیررسمی است. نتایج نشان می دهد در مداخلاتی که تا کنون به منظور ساماندهی و یا توانمندسازی بافت های غیررسمی به عمل آمده است، مسئولین امر بیشتر به دنبال کسب رضایت مردم برای اجرای بی دردسر برنامه ها و شرکت دادن آنها در سود حاصله بوده اند و مردم هیچ گونه مشارکت در تهیه و اجرای آن برنامه نداشته اند.

کلیدواژه ها:

سکونتگاه های غیررسمی ، توانمندسازی ، مشارکت مردم ، مدیریت شهری