طراحی بهینه پایدارساز سیستم قدرت با استفاده از الگوریتم بهینهسازی گرگ خاکستری

در سالهای اخیر، الگوریتمهای هوشمند به منظورطراحی بهینهی پایدارسازهای کلاسیک و نیز برای استحکام نقاط ضعف محسوس آنها، که حاصل عملکرد ضعیفشان در اثر غیرخطیبودن سیستم قدرت، تغییر پارامترهای سیستم و اغتشاشات مختلف است، بهکار رفتهاند. در این مقاله، پایدارسازهای کلاسیک و فازی برای پایدارسازی نوسانات محلی و بینناحیهای یک سیستم دوناحیهای دوماشینه مورد استفاده قرار میگیرند. پارامترهای کنترلر فازی توسطالگوریتم بهینهسازی گرگ خاکستری 1 (GWO) به طور بهینه تعیین میشوند. هدف بهینهسازی پایدارساز فازی بهبود توانایی پایدارساز در میراکردن نوسانات سیستم است. حداقل کردن نوسانات سرعتبینناحیه به عنوان تابع هدف مسالهی بهینهسازی مدنظر قرار میگیرد. نتایج شبیهسازی نشان میدهند که پایدارسازهای فازی در مقایسه با پایدارسازهای کلاسیک توانایی بالایی برای میراکردن نوسانات سیستمدارند، بهگونهای که نوسانات سیستم قدرت با سرعت بالاتر و دامنهی کمتر میرا میشوند. نتایج نشان میدهند که طراحی بهینهی پایدارساز فازی با تعیین بهینهی پارامترهای آن موجب میشود نوسانات سیستم1- Grey Wolf Optimizer قدرت در مقایسه با حالت قبل از بهینهسازی به حداقل مقدار ممکن شرایط اغتشاش دست یابند.

کلیدواژه ها:

سیستم قدرت ، پایدارساز فازی ، الگوریتم بهینهسازی گرگ خاکستری