نقش مدیریت سیاسی در توسعه گردشگری شهری در ایران

نوع سیستم حکومتی و فضای یک کشور تأثیر به سزایی در جایگاه صنعت آن کشور دارد. صنعت گردشگری هم به عنوان بزرگترین و متنوعترین صنعت در دنیای امروزی از این امر مستثنی نیست. گردشگری و اقتصاد گردشگری در حال تبدیل شدن به یکی از ارکان اصلیاقتصاد تجاری جهان می باشد اما در ایران جایگاه مناسبی ندارد و بر پایه آمارهای منتشر شده از سوی سازمان جهانی گردشگری،سهمایران از ورود گردشگر بین المللی در سال 2004 تنها 0.21 ٪ بوده و درآمد ناشی از این میزان جذب گردشگر به نسبت درآمدهای ناشی ازصنعت گردشگری کل جهان تنها 0.17٪ بوده است که در سال 2013 این میزان درآمد، تنها به 0.48 ٪ از کل درآمدهای گردشگری جهانرسیده است.با عنایت به اینکه ایران در ردیف 10 کشور اول دنیا از نظر وجود جاذبه های گردشگری است و تقریبا تمامی انواع توریسم تعریف شدهتوسط سازمان جهانی جهانگردی را داراست اما با توجه به فضای سیاسی که بر کشور حاکم است استفاده بهینه از این شرایط در امرگردشگری صورت نگرفته و توسعه گردشگری و خصوصا گردشگری شهری با چالش هایی روبرو می باشد.پژوهش حاضر با نگاهی به وضعیت گردشگری و به ویژه گردشگری شهری در ایران و بررسی و کنکاش آن و تأثیر پذیری آن از الگویسیاسی حاکم،با استفاده از منابع کتابخانه ای و اسنادی و با رویکردی توصیفی-تحلیلی به نقش مدیریت سیاسی فضا در توسعه گردشگریشهری می پردازد.

کلیدواژه ها:

مدیریت سیاسی ، گردشگری شهری ، توسعه ، ایران