ارزیابی اقتصادی و زیست محیطی الگوی کشت به منظور دستیابی به کشاورزی پایدار

کشاورزی پایدار نه یک روش بلکه بینشی برخاسته از دیدگاه های فرهنگی جنبه های فنی و تکنیکی و مسائل اقتصادی اجتماعی و سیاسی است پایداری کشاورزی با پایداری در منابع آب و خاک به عنوان دو مولفه اصلی توسعه امکان پذیر است در این پژوهش به منظور دستیابی به پایداری و تحلیل وضعیت موجود دشت اسلام آباد به عنوان منطقه تحقیق انتخاب گردید اطلاعات آب زیر زمینی در سه دهه اخیر تحلیل شده و الگوی کشت معمول منطقه مورد بررسی قرار گرفت در سال بیلان 92-93 میزان بهره برداری از ابخوان از طریق پیمایش صحرایی ثبت گردید پس از فرمول بندی ریاضی شرایط منطقه با برنامه ریزی خطی و روش سیمپلکس و با کمک بسته نرم افزاری LINGO مسئله بهینه سازی موجود حل گردید نتایج نشان داد که مدیریت نا مناسب بر وضعیت بهره برداری از منابع آب زیر زمینی حاکم بوده و افت 7 متری آبخوان در طی 6 سال را به همراه داشته است بعلاوه سطح تخصیص محصولات مختلف الگوی کشت بهینه بوده و نتایج خروجی مدل تخصیص بهینه را با کاهش و یا حذف محصولات دارای نیاز آبی بالا انجام داده و افزایش 36/5 درصدی سود تولید را به همراه داشته است که طبق اصول توسعه پایدار کشاورزی می توان گفت با این روند در جهت پایداری کشاورزی گام برداشته ایم

کلیدواژه ها:

سطح تراز ، آب زیر زمینی ، بهینه سازی ، الگوی کشت ، اسلام آباد