بررسی تاثیر مدیریت سرمایه در گردش و حاکمیت شرکتی بر سودآوری شرکتهای پذیرفته شده در بورس تهران

توسعه پاسخگویی و مسئولیتهای اجتماعی مدیریت شرکتهای سهامی در ابتدای قرن بیست و یکم منتهی به مطرح شدن بحث نظام راهبری شرکتها گردیده است. نظام راهبری شرکتها بر شفافیت و افشای اطلاعات و حذف اطلاعات درونی تأکید داشته و با استفاده از تمهیداتو مکانیزمهایی سعی در عدم تمرکز قدرت در شرکتها و تفکیک کامل مدیریت از مالکیت و سعی در رعایت صرفه و صلاح سهامداران به طور یکسان دارد. سرمایه در گردش یکی از مباحث مهم در مدیریت زنجیره تامین از نگاه مالی می باشد و اگر به خوبی مدیریت شود منافع عظیمی عاید سازمان ها می گردد. بالاخص برای سازمان ها با اندازه های کوچک تر که دارایی ها و بدهی های جاری حجم عظیمی از سرمایه آنها راتشکیل می دهد، مدیریت سرمایه در گردش و سیاست های اتخاذ شده در این زمینه از اهمیت فراوانی برخوردار است، چرا که این سیاست هاتعاملات مالی شرکت با تامین کنندگان و خریداران در زنجیره تامین را مدیریت می کند. در پژوهش حاضر، رابطه میان برخی از سازوکارهای حاکمیت شرکتی و شاخص های مدیریت سرمایه درگردش با سودآوری شرکت ها در قالب هشت فرضیه با نمونه آماری شامل 141 شرکت از جامعه شرکتهای پذیرفته شده در بورس برای دوره 6 ساله 1331 لغایت 1332 آزمون شد. نتایج تحقیق حاکی از آن است که بین چرخه تبدیل وجه نقد و اجزاء آن با سودآوری شرکتها رابطه معکوس معناداری وجود دارد. و بین مالکیت نهادی و مالکیت مدیریتی با سودآوری شرکت رابطه مثبت و معنی داری وجود دارد. در کل یافتههای تحقیق شواهدی قوی در ارتباط با تأثیر مثبت سرمایه گذاران نهادی و مدیریتی بر سوداوری شرکت فراهم میآورد.

کلیدواژه ها:

راهبری شرکتی ، سودآوری ، مدیریت سرمایه درگردش ، مالکیت نهادی