بررسی وضعیت تغذیه سفره ابهای زیر زمینی در منطقه مبارکه - لنجان اصفهان

یکی از معضلات عمده در کشور تامین آب بویژه در مناطق خشک می باشد. این مسئله تحت تاثیر تنشهای ناشی از خشکسالی قرار گرفته و مدیریت منابع آب را بویژه در مناطق خشک و نیمه خشک کشور تحت تاثیر قرار داده است. رشد جمعیت بهمراه نیاز برای مصارف آب در بخشهای گوناگون سبب ایجاد مشکلات زیادی در مدیریت منابع آب شده است. درک مناسب ازوضعیت منابع آب در یک منطقه از اهمیت زیادی برخوردار است و آگاهی از آن جهت مدیریت منابع آب یک منطقه از اهمیت ویژه ای برخوردار است. ابهای زیر زمینی در مناطق خشک و نیمه خشک از اهمیت زیادی برخوردار است وجبران کننده دوره های خشکسالی می گردند. این جبران بستگی به عوامل مختلف تغذیه کننده از جمله بارش دارد. محدوده مورد مطالعه(مبارکه – لنجان) از جمله مناطقی در استان اصفهان است که تحت تاثیر تنش ناشی از خشکسالی قرار گرفته وچالشهای مدیریت آب در این منطقه کاملامشهود است. در این تحقیق آمار 40 چاه مشاهده ای در محدوده موردمطالعه انتخاب گردید. همچنین منابع تغذیه کننده و تاثیر اجرای پروژه های آبخیزداری از قبیل بند وسیستمهای پخش سیلاب بر وضعیت تغذیه ابخوان مورد بررسی قرار گرفت. نتایج هیدروگراف دشت بیانگر بیلان منفی درمحدوده موردمطالعه بوده که باتوجه به مدیرت مناسب رو به تعادل رفته است. در این اثنا اجرای پروژه های ابخیزداری تا حدودی سبب بهبود وضعیت تغذیه آبخوانهای مورد مطالعه شده است. نتایج نشانده نیاز به راهکارهای مدیریتی بهینه منابع آب در منطقه می باشد و استفاده از سیستمهای تغذیه مصنوعی (فعالیتهای آبخیزداری) سبب بهبود میزان تغذیه آبهای زیر زمینی در منطقه میگردد.

کلیدواژه ها:

تغذیه مصنوعی آبخوان ، سطح آب زیر زمینی ، پخش سیلاب ، مدیریت آبخیز