الگویابی سرمایه اجتماعی سازمانی بر آوا و سکوت سازمانی با توجه به نقش میانجی سهل انگاری اجتماعی

هدف کلی این پژوهش الگویابی سرمایه اجتماعی سازمانی بر آوا و سکوت سازمانی و نقش میانجی سهل انگاری اجتماعی می باشد. روش پژوهش توصیفی و همبستگی عل ی است. جامعه ی آماری پژوهش شامل کلیه ی کارکنان سازمان آموزش و پرورش استان کرمانشاه که تعدادآنها در زمان اجرای پژوهش 024 نفر محاسبه شد. جهت انتخاب نمونه آماری با استفاده از جدول کرجسی و مورگان ) 0794 ( تعداد 240 نفر بااستفاده از روش نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب شدند. ابزار پژوهش جهت گردآوری داده ها شامل چهار پرسشنامه ی سرمایه اجتماعی سازمانی ناهاپیت و گوشال ) 0771 (، آوای سازمانی وان داین و همکاران ) 2442 (، سکوت سازمانی وان داین و همکاران ) 2442 ( و سهل انگاریاجتماعی صفاری نیا ) 0217 ( می باشد. جهت تجزیه و تحلیل داده ها از روشهای آماری توصیفی و روشهای آماری استنباطی مانند ضریب همبستگی، تحلیل واریانس و مدل سازی معادلات ساختاری SEM استفاده شد. یافته های پژوهش بیانگر اثر مستقیم و غیرمستقیم مثبت سرمایه اجتماعی سازمانی بر آوای سازمانی و اثر مستقیم و غیرمستقیم منفی بر سکوت سازمانی و اثر مستقیم منفی بر سهل انگاری اجتماعی می باشد. همچنین تحلیل یافته ها بیانگر اثر مستقیم منفی سهل انگاری اجتماعی بر آوای سازمانی و اثر مستقیم مثبت بر سکوت سازمانی می باشد. در نهایت تحلیل یافته ها مشاهده شد که سهل انگاری اجتماعی می تواند به عنوان متغیر میانجی سرمایه اجتماعی سازمانی و آوا و سکوت سازمانی عمل کند

کلیدواژه های الگویابی سرمایه اجتماعی سازمانی بر آوا و سکوت سازمانی با توجه به نقش میانجی سهل انگاری اجتماعی:

آوای سازمانی ، سرمایه اجتماعی سازمانی ، سکوت سازمانی ، سهل انگاری اجتماعی