پهنه بندی خطر لغزش با استفاده از روش حائری - سمیعی( مطالعه موردی: حوزه چهل چای مینودشت )

حرکت های توده ای هر ساله موجب خسارات سنگینی می گردند که بعضا جبران این خسارت ها ممکن نیست و نیاز به صرف وقت و هزینه بسیار زیادی دارد . در این راستا شناسایی عوامل موثر در وقوع زمین لغزش های یک منطقه و پهنه بندی حاصل از آن می تواند کمک موثری در کاهش خسارات ناشی از این پدیده نماید . بدین منظوردراین تحقیق اقدام به پهنه بندی مناطق شیبدار حوزه چهل چای شهرستان مینودشت با استفاده از روش حائری - سمیعی گردید . در ابتدا منطقه را شبکه بندی کرده وهر سلول شبکه را به عنوان یک واحد کاری در نظر گرفته , در مرحله بعددر هر یک از سلول های شبکه پارامترهای این روش بررسی و نمره دهی گردید . در نهایت با استفاده از این روش نقشه میزان خطر ناپایداری ) ) HLS منطقه تعیین گردید . نتایج این تحقیق نشان میدهد که این حوزه با توجه به اقلیم، بیشترین حرکت های توده ای در حوزه چهل چای، لغزش و Rock Fall می باشند . همچنین بیشترین لغزش ها بر اساس ) j sd ماسه سنگ ضخیم لایه با بقایای گیاهی و روش حائری - سمیعی در مناطق با شیب بیش از 40 درصد، در سازند k رگه های زغالی ( سازند کشف رود )) مربوط به دوران مزوزوئیک و در مجاورت آبراهه ها و چشمه های دائمی اتفاق می افتد . بر اساس این روش بیشترین وسعت حوزه در برابر خطر لغزش در کلاس 2 یعنی با خطر بسیار کم می باشند

کلیدواژه ها:

زمین لغزش ، حائری و سمیعی ، پهنه بندی ، حرکتهای توده ای ، چهل چای