بررسی عملکرد توابع درهمساز در ذخیرهوبازیابی کلمات تفاسیر قرآن مجید

جهت پایین آوردن تعداد دسترسی به حافظه، در بسیاری از برنامه های ذخیره و بازیابی اطلاعات، استفاده از توابع دره مساز روش رایجی میباشد. استفاده از توابع درهم سازخطی، درجه دوم و دوگانه جهت تولید آدرسهای متوالی به ازای یک کلید، جهت درهمسازی و رفع برخوردهای احتمالی نیز پرکاربرد است . روش جدید دامنه محدود که تولید جایگشت کاملی از آدرسهای غیر تکراری را برای یک کلید تضمین مینماید و شرط اول بودن تعداد فضای مورد نیاز را برطرف ساخته است، در سال ۲۰۰۵ معرفی شده است. در این مقاله، عملکرد تابع قدیمی دره مساز خطی، تابع رایج درهم ساز درجه دوم و روش جدید درهم سازی دامنه محدود در ذخیره و بازیاب ی ۶۴۶۸۱۶ کلمه موجود در قرآن کریم و کتب تفاسیر مورد بررس ی قرار گرفته اس ت. مقایسه میان این روشها بر اساس معیارهای موجود در بازیابی اطلاعات، میزان پراکندگی و میزان متوسط دسترسی به حافظه، انجام شد.