مطالعه نقش راهبری شرکتی در رابطه بین معاملات با اشخاص وابسته و عملکرد شرکتهای پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران

مطالعه نقش راهبری شرکتی در رابطه بین معاملات با اشخاص وابسته و عملکرد ، هدف از این شرکتهای پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران است .بدین منظور، اطلاعات تاریخی 119 شرکت پذیرفته شده در بورس در بازه زمانی 1386 الی 1391 استخراج شد و سپس با استفاده از روشهای آماری الگوی دادههای تابلویی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافتههای تحقیق حاکی از آن بود که ، توصیفی رابطه معنیدار معکوسی بین معاملات با اشخاص وابسته و عملکرد شرکتها وجود دارد که به صورت بالقوه مؤید تئوری تضاد منافع(رفتار فرصتطلبانه) است. به عبارتی هر چقدر معاملات با اشخاص وابسته کمتر باشد، عملکرد شرکت مطلوبتر است. در ادامه شواهد نشان داد شاخص راهبری شرکتی تأثیر مستقیمی بر رابطه میان معاملات با اشخاص وابسته و عملکرد دارد. این بدان معنی است، افزایش شاخص راهبری شرکتی رابطه میان معاملات با اشخاص وابسته و عملکرد شرکتها را تضعیف و کاهش شاخص راهبری شرکتی رابطه میان معاملات با اشخاص وابسته و عملکرد شرکتها را تقویت مینماید. به عبارتی تقویت مکانیزمهای راهبری شرکتی اثر منفی معاملات با اشخاص وابسته بر روی عملکرد شرکتها را کاهش میدهد. همچنین شواهد حاکی از آن بود که شرکتهای کوچکتر نسبت به شرکتهای بزرگتر عملکرد مطلوبتری دارند و افزایش(کاهش) عملکرد در گرو افزایش(کاهش) شاخص راهبری شرکتی، رشد داراییها و مخارج تحقیق و توسعه است. اما این اثرگذاری از معنیداری آماری برخوردار نیست.

کلیدواژه ها:

، راهبری شرکتی . معاملات با اشخاص وابسته ، عملکرد