اولویت بندی توسعه خوشه های کسب و کار گل و گیاهان زینتی استان مازندرانبر اساس روش تخصیص خطی

به مجموعه ای از واحدهای کسب و کار همگن متمرکز در یک منطقه جغرافیایی خوشه اطلاق می شود. یکی از رویکردهای موفق در توسعه اقتصادی در دنیا، توسعه صنایع کوچک و متوسط و به خصوص رویکرد توسعه خوشه ای می باشد. در ایران نیز این رویکرد در دهه اخیر مورد توجه قرار گرفته است. وجود تجمعات متعددی از واحدهای کسب و کار در مناطق جغرافیایی مختلف از یک سو و محدودیت منابع مالی و مدیریتی به منظور پیاده سازی و پشتیبانی از فرایندهای توسعه ای ازسوی دیگر، لزوم اولویت بندی و انتخاب خوشه های مستعدتر جهت توسعه را آشکار می سازد.در این مقاله ابتدا بر اساس داده های ثانویه به شناسایی خوشه های صنعتی گل و گیاهان زینتی استان مازندارن پرداخته شده است. سپس جهت اولویت بندی پتانسیل توسعه این خوشه ها عوامل موثر تعیین و بر اساس روش آنتروپی وزن دهی شده اند. نهایتاً بر اساس این اوزان و ماتریس تصمیم گیری بدست آمده، به اولویت بندی گزینه های موجود بر اساس روش تخصیص خطی پرداختهشده است. نتایج حاکی از آن است که خوشه کسب و کار چالوس دارای پتانسیل بالاتری جهت توسعه می باشد.

کلیدواژه ها:

خوشه کسب و کار ، اولویت بندی ، روش آنتروپی ، روش تخصیص خطی