مهدی محمودجانلو - عضو هیات علمی گروه مهندسی صنایع، دانشگاه علم و فناوری مازندران
امیرعلی رمدانی - دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی صنایع، دانشگاه آزاد اسلامی واحد بندر انزلی
سارا جویباری - دانشجوی کارشناسی مهندسی صنایع، دانشگاه علم و فناوری مازندران

به مجموعه ای از واحدهای کسب و کار همگن متمرکز در یک منطقه جغرافیایی خوشه اطلاق می شود. یکی از رویکردهای موفق در توسعه اقتصادی در دنیا، توسعه صنایع کوچک و متوسط و به خصوص رویکرد توسعه خوشه ای می باشد. در ایران نیز این رویکرد در دهه اخیر مورد توجه قرار گرفته است. وجود تجمعات متعددی از واحدهای کسب و کار در مناطق جغرافیایی مختلف از یک سو و محدودیت منابع مالی و مدیریتی به منظور پیاده سازی و پشتیبانی از فرایندهای توسعه ای ازسوی دیگر، لزوم اولویت بندی و انتخاب خوشه های مستعدتر جهت توسعه را آشکار می سازد.در این مقاله ابتدا بر اساس داده های ثانویه به شناسایی خوشه های صنعتی گل و گیاهان زینتی استان مازندارن پرداخته شده است. سپس جهت اولویت بندی پتانسیل توسعه این خوشه ها عوامل موثر تعیین و بر اساس روش آنتروپی وزن دهی شده اند. نهایتاً بر اساس این اوزان و ماتریس تصمیم گیری بدست آمده، به اولویت بندی گزینه های موجود بر اساس روش تخصیص خطی پرداختهشده است. نتایج حاکی از آن است که خوشه کسب و کار چالوس دارای پتانسیل بالاتری جهت توسعه می باشد.

خوشه کسب و کار، اولویت بندی، روش آنتروپی، روش تخصیص خطی