رابطه بین مؤلفه های فرهنگ سازمانی و مدیریت دانش: مطالعه موردی دانشگاه کردستان

مقدمه: دانش به عنوان منبع اصلی سازمان ها طلبید و به عنوان یک سرمایه مطرح شده است. انتقال، خلق و به کارگیری دانش مستلزم وجود فرهنگ سازمانی است که مشوق این امر باشد و دانشگاه ها به عنوان سازمان های تولیدکننده دانش باید از این امر بهره مند باشند. هدف این پژوهش تعیین رابطه بین مؤلفه های فرهنگ سازمانی و مدیریت دانش در دانشگاه کردستان بود. روش تحقیق: پژوهش حاضر مطالع های تحلیلی است که به روش مقطعی در سال 1٬393 در دانشگاه کردستان 14 پذیرفته است. جامعه آماری شامل کلیه کارکنان ستادی معاونت های دانشگاه کردستان به تعداد 220 نفر می باشد که نمونه مورد مطالعه کل جامعه انتخاب شده است. به منظور گردآوری اطلاعات از پرسش نامه های فرهنگ سازمانی و مدیریت دانش استفاده شده است که روایی آن ها در مطالعات قبلی تکیده و پایایی آن ها محاسبه شده است. جهت تجزیه و تحلیل داده ها از روش آمار توصیفی و استنباطی (آزمون های هم بستگی Pearson ، تجزیه و تحلیل واریانس و رگرسیون خطی) و از نرم افزار SPSS نسخه 18 داده شده است. یافته ها: اکثر افراد تحت بررسی در این مطالعه، وضعیت فرهنگ سازمانی را مناسب ارزیابی کردند. بیشترین امتیاز در بعد انطباق پذیری 2/8 و کمترین امتیاز در بعد مشارکتی 2/6 حاصل شد. وضعیت مدیریت دانش 20 از سوی پاسخ دهندگان در حد متوسط و نسبتاً مطلوب ارزیابی شد. در نهایت رابطه آماری معناداری بین فرهنگ سازمانی و مدیریت دانش به دست آمد. ( 0/000=p-value ). نتیجه گیری: فرهنگ سازمانی و مدیریت دانش در این مطالعه از وضعیت مناسبی برخوردار بودند. سازمان برای اینکه بتواند به طور مؤثر نظام دانش را به تو بخشد و در کل سازمان اشاعه دهد ابتدا باید به فرهنگ سازمانی توجه کند. هر اندازه فرهنگ سازمانی قوی تر باشد، پیاده سازی مدیریت دانش با موفقیت بیشتری انجام خواهد شد.