بررسی تجربه اقتصاد مقاومتی در دولت نخست وزیری دکتر مصدق (مطالعه موردی: الگوی توسعه بخش کشاورزی)

وابستگی کشور به درآمدهای نفتی و ساختار ضعیف و انعطاف ناپذیر اقتصاد، باعث شده است که قدرت های بزرگ در دهه های اخیر از این نقطه ضعف برای تحت فشار قراردادن کشور استفاده نموده و به ابزار تحریم اقتصادی روی آورند. از آنجایی که این تحریم ها، آخرین تحریم نبوده و شرایط به گونه ای است که جهت توقف روند پیشرفت و توسعه کشور تحریم ها ادامه دارد، استفاده از الگوی اقتصاد مقاومتی ضروری به نظر میرسد. در این پژوهش با توجه به اهمیت اقتصاد بدون نفت در مبانی اقتصاد مقاومتی به روش تحلیلی- توصیفی با استفاده از منابع معتبر، به مطالعه یکی از مهمترین دوره های اقتصادی و سیاسی کشورپرداخته تا با بررسی نقاط ضعف و قوت سیاست های آن دوران ، بتوانیم از شرایط حال حاضر به سلامت گذر نموده و از تجربیات آن دوران جهت مقاوم سازی اقتصاد کشور بهره جوییم. با ملی شدن صنعت نفت ایران، قدرت های بزرگ به تحریم اقتصادی کشور روی آورده و متعاقب آن علیرغم مشکلات قبلی،کشور با چالش های بزرگ اقتصادی جدیدی مواجه شد. دکتر مصدق تدبیر و چاره این مشکل را در توجه به اقتصاد بدون نفت یافت. برای اجرایی شدن این سیاست، دولت ملی به فعال کردن تمام ابعاد اقتصاد بیمار کشور از جمله بخش کشاورزی روی آورد. با توجه به جایگاه، استعدادها و امکانات این بخش و نقشی که بخش کشاورزی در توسعه کشور از گذشته تاکنون ایفا میکند، در این مطالعه به بررسی بخش کشاورزی در دولت دکتر مصدق پرداخته ایم. نتایج تحقیق نشان میدهد با طرح و اجرایی کردن این سیاست تا حدود زیادی از شدت اثر تحریم های اقتصادی درآن دوره کاسته شده و در بخش کشاورزی با وجود تحریم اقتصادی در زمینه تولید محصولات عمده ی کشاورزی از جمله گندم ، جو، برنج ، چای ، پنبه ، چغندر قند و دانه های روغنی طی دوره ی 1330- 1332 کشور با یک رشد مثبت مواجه بوده است ، به صورتی که کشور نه تنها نیازهای داخلی خود را برطرف نموده، بلکه شروع به صادرات این محصولات نیز نموده است.

کلیدواژه ها:

اقتصاد بدون نفت ، تحریم اقتصادی ، اقتصاد مقاومتی ، بخش کشاورزی