بررسی رابطه مهارتهای ارتباطی و صمیمیت در خانواده با سلامت روان

هدف پژوهش حاضر بررسی رابطه سلامت روان و صمیمیت در خانواده با مهارتهای ارتباطی در بین دانشجویان دختر و پسرشهرستان زنجان بود. پژوهش حاضر، از نوع تحقیقات بنیادی بود که با استفاده از روش همبستگی انجام گرفت. جامعه آماریموردنظر در این پژوهش، کل دانشجویان متأهل دختر و پسر دوره کارشناسی و کارشناسی ارشد دانشگاههای شهرستان زنجان بود. حجم نمونه نیز 051 نفر بود که به روش نمونهگیریخوشهایطبقهای تصادفی انتخاب شدند. ابزار پژوهش شامل پرسشنامه مهارتهای ارتباطی جرابک، پرسشنامه صمیمیت در خانواده واکر و تامپسون و پرسشنامه سلامت روان گلدنبرگبود. نتایج حاصل از تحلیل پیرسون نشان داد صمیمیت در خانواده و مهارتهای ارتباطی با سلامت روان همبستگی معنادار دارد. همچنین تحلیل رگرسیون نشان داد صمیمیت در خانواده میتواند سلامت روان را بهطور معناداری پیشبینی کند

کلیدواژه ها:

مهارت ارتباطی ، صمیمیت در خانواده ، سلامت روان