بررسی اثربخشی واقعیت درمانی گروهی بر کاهش رفتارهای سهل انگارانه و افزایش مسئولیت پذیری در دانشجویان دختر دانشگاه فردوسی مشهد

هدف از انجام این پژوهش، بررسی اثربخشی واقعیت درمانی گروهی بر کاهش سهل انگاری و افزایش مسئولیت پذیری دردانشجویان دختر مقطع کارشناسی دانشگاه فردوسی مشهد بوده است. با استفاده از روش نمونه گیری خوشه ای دانشکدههای علوم پایه و ادبیات انتخاب شدند و سپس از بین دانشجویان مقطع کارشناسی این دو دانشکده با استفاده از نمونه گیری در دسترس)داوطلبانه( اعضای گروه نمونه انتخاب شدند. این پژوهش از نوع نیمه آزمایشی پیش آزمون پس آزمون با گروه کنترل بود. برای اندازه گیری مسئولیت پذیری و سهل انگاری اعضای نمونه از پرسشنامه های سهل انگاری تاکمن) 5991 ( ومسئولیت پذیری کردلو ) 5839 ( استفاده شد. پس از اجرای پرسشنامه ها روی هر دو گروه کنترل و آزمایش، اعضای گروه آزمایش در جلسات واقعیت درمانی شرکت کردند. پس از اتمام دوره واقعیت درمانی، پرسشنامه ها مجدداً در مورد هر دو گروه اجرا شد. برای تجزیه و تحلیل داده های حاصل از اجرای پیش آزمون و پس آزمون از روشهای آمار توصیفی )نمایش اطلاعاتدموگرافیک نمونه( و روشهای آمار استنباطی )تحلیل کوواریانس با رعایت مفروضه ها( استفاده شد. نتایج پژوهش حاضر حاکی از آن است که فرضیه پژوهشگر تایید شده است و واقعیت درمانی، سهل انگاری را در دانشجویان کاهش و مسئولیت پذیری را در آنان افزایش می دهد.

کلیدواژه ها:

سهل انگاریی ، واقعیت درمانی ، مسئولیت پذیری