بررسی وضعیت شادکامی و ارتباط آن با کیفیت زندگی در دانشجویان دانشگاههای دشتستان

مقدمه: یکی از مهمترین محورهای پژوهش در دهه های اخیر شادکامی و احساس شادمانی از زندگی بوده است. باتوجه به اینکه شادکامی تمامی جنبه های زندگی دانشجویان را دربر می گیرد. بنابراین در این پژوهش که از نوع توصیفی و رابطه ای مقایسه ای می باشد وضعیت شادکامی در بین دانشجویان دانشگاه های شهر برازجان شادکامی و رابطه ان با کیفیت زندگی بررسی شده است. یافته های پژوهش نشان داد که میانگین شادگامی کل دربین دانشجویان 13/73 که درسطح متوسط قرار دارد. ضریب همبستگی پیرسون نشان داد که شادکامی کلی، احساس مثبت و منفی و تجربه مثبت و منفی با متغیرهای کیفیت زندگی رابطه معنی دار از-/55تا0/58 ازسطح معنی داری 0/01و0/0001 وجود دارد ازمون تی تست مستقل حاکی از ان است که در میزان احساس مثبت <0/0001,T=4/31 تجربه منفی T=-3/49 ,P<0/001 و شادکامی کلی P<0/001,T=3/20 بین افراد متاهل و مجردتفاوت معنی داری وجود دارد میانگین نشان داد که افراد سنین بالاتر در احساس مثبت داشتن و شادکامی کلی نمرات بیشتری کسب می کنند و کسانی که سن کمتری داشتند نیز در مقیاس احساس منفی داشتن نمرات بیشتری بدست آوردند

کلیدواژه ها:

شادکامی ، کیفیت زندگی و دانشجویان