محاسبه ماکزیمم فشار وارده بر مجرا در اثر شکل گیری جریان دو فازی آب- هوا

جریان دوفازی مایع-گاز در مجاری بسته و باز، از کلیه قوانین حاکم بر مکانیک سیالات تبعیت می کنند. سیستم های جریان دوفازی به شدت پیچیده بوده و مشخصه های زیادی سبب نامعینی و پیچیدگی این نوع جریان ها در مقایسه با جریان های تک فازی می شود. معادلات حاکم بر جریان های دوفازی عموماً پیچیده بوده و حاوی متغیرهای زیادی هستند که تحلیل آنها دشوار بوده و نیازمند به کارگیری فرضیات و ابتکارات خاصی است. معادلات تجربی پیش بینی افت فشار در مقایسه با روش های دقیق و متکی بر معادلات پایه ای حرکت، بسیار ساده تر بوده و دستیابی به جواب، عموماً سریعتر است. لذا تعیین معادله ای ساده جهت تحلیل مسائل علمی و مهندسی برای محاسبه فشار جریان های دوفازی از اهمیت خاصی برخوردار است. در این مقاله با استفاده از داده های آزمایشگاهی به دست آمده در زمینه ی جریان دوفازی آب و هوا در مجاری تحت فشار توسط محققین پیشین، معادله ای تجربی با دقت بیشتر برای برآورد فشار در جریان دوفازی آب و هوا ارائه می شود. از ویژگی های این رابطه استفاده از تعداد پارامترهای بی بعد کمتر با خطای کمتر نسبت به روابط پیشین است.

کلیدواژه ها:

جریان دوفازی ، فشار ، رابطه تجربی ، نتایج آزمایشگاهی