مدیریت دانش و نقش آن در نوآوری در سازمانهای پویا

امروزه با پیچیدگی رقابت، نوآوری به عنوان یکی از مزیت های اصلی برای حیات سازمانها محسوب می شود. ظهور نوآوری دانش نه تنها سازمان ها را قادر می سازد نسبت به رقبا مزیت رقابتی به دست آورند بلکه ابزار سودمندی را برای ارتقای عملکرد سازمانی ارائه میکند .در واقع مدیران و سیاست گذاران سازمانی دریافته اندکه نوآوری موفق نوآوری دانش محور است. و در نتیجه سازمان موفق، سازمانی است که مدیران و کارشناسان آن بر اساس استراتژی سازمان همواره در یک رقابت پویا به دنبال نوآوری و خلاقیت باشند و تفکر در نیروهای سازمان به صورت یک عادت و وظیفه سازمانی تلقی گردد. در این صورت با نهادینه شدندانش و تسهیم آن بین افراد خلاقیت و تولید فکر و اندیشه نو را مسبب میشود و سازمان تبدیل به یک سازمان خلاق، نوآور و شکوفا می گردد و حاصل آن هم افزایی در نوآوری سازمانی است.در این مقاله سعی شده است بر اساس تأثیر قابلیتهای فرایندی مدیریت دانش بر عملکرد نوآوری در سازمانهای پویا و روشن ساختن این مطلب است که آیا مدیریت دانش میتواند منجر به نوآوری و عملکرد نوآوری بهتر گردد. جامعه آماری این پژوهش شرکت ثامن ارتباط عصر است و طبق مدل مفهومی پرسشنامه هایی مورد استفاده قرار گرفت به منظور بررسی به منظور بررسی اثرات میان متغیرهای تحقیق از مدل معادلات ساختاری و به طور اخص تکنیک تحلیل مسیر استفاده شد .نتایج بدست آمده دو فرضیه مربوط به اثر معنادار قابلی تهای فرایندی مدیریت دانش بر فرایند نوآوری و عملکرد نوآوری را مورد تأیید قرار داد، اما فرضیه مربوط به تأثیر معنادار فرایند نوآوری بر عملکرد نوآوری و بالطبع اثر غیرمستقیم قابلیتهای فرایندی مدیریت دانش بر عملکرد نوآوری تأیید نشدند

کلیدواژه ها:

مدیریت دانش ، خلاقیت ، نوآوری ، فرایند نوآوری ، عملکرد نوآوری ، سازمان پویا